تجارب موفق هوشمندتر شدن شهرها با بهبود حمل‌ونقل
تاریخ انتشار: ۲۸ آبان ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۱۱۸۰۷۴
بهبود حمل‌ونقل عمومی با استفاده از هوش مصنوعی نقش بسزایی در هوشمندسازی و پایداری شهرها در سراسر جهان دارد و به‌کارگیری ابزارهای حمل‌ونقل هوشمند در بهره‌گیری شهرها از مزایای هوشمندی وسایل‌نقلیه هوشمند ایفا می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای هوشمند در حال تغییر دنیا به سمت مثبت هستند. مزایای این شهرها از جمله کاهش تراکم ترافیک، کاهش آلودگی، کاهش هزینه بهره‌برداری و بهبود ایمنی بسیار زیاد است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
راه‌حل‌های حمل‌ونقل هوشمند نیز در این شهرها کارآمدتر، پایدارتر و ایمن‌تر است و روش جدیدی برای زندگی و تجارت به‌دست می‌دهد. برای ارائه این مزایا، آینده‌نگری در نحوه برنامه‌ریزی، طراحی و توسعه شهرها بسیار ضروری است.
هوشمندتر شدن به‌واسطه حمل‌ونقل / الگوبرداری از یک تجربه موفقاستکهلم سوئد به‌واسطه یک برنامه پنج ساله شهر هوشمند به نام «هوشمندتر شدن» موفق شد در کنگره جهانی شهر هوشمند اکسپو ۲۰۱۹ در بارسلونا اسپانیا عنوان هوشمندترین شهر جهان را از آن خود کند. این برنامه از سیستم‌ها و مفاهیم شهر هوشمند فناوری اطلاعات در چهار پروژه از سه حوزه استفاده کرد که یکی از آن‌ها سبزتر کردن حمل‌ونقل بود. پروژه‌ها در استکهلم سوئدی، بارسلونای اسپانیا و کلن آلمان اجرایی شدند و همگی تأثیر مثبتی داشتند. بنابراین بهترین الگو برای شهرهای دیگر جهان به‌منظور سبزتر شدن به‌شمار می‌روند. این پروژه‌ها شامل موارد زیر است.
هوشمند کردن تحویل بارخرید آنلاین برای خریداران عالی، اما برای ترافیک ناخوشایند است، زیرا دریافت سفارشات بیشتر به معنای تعداد بیشتری ون و کامیون در جاده‌ها است که تراکم ترافیک، تولید دود و سر و صدای بیشتر منجر می‌شود. برنامه هوشمندتر شدن از دو جهت با این مسأله مقابله کرد.
اولین مورد آسان‌تر کردن حمل‌ونقل بسته‌ها با ایجاد یک اتاق بسته‌های پستی در یک بلوک آپارتمانی در سوئد بود که مستأجران می‌توانستند هر زمان که بخواهند با یک برنامه تلفن هوشمند به آن دسترسی داشته باشند. این امر احتمال گم‌شدن بسته‌ها را از بین برد. کل فضا به کمک وب‌کم‌ها زیر نظر قرار دارد تا از دزدی در آن جلوگیری شود و از آنجا که بسته‌ها را می‌توان در هر زمانی تحویل داد، پیک‌ها می‌توانند با دوچرخه به جای ون حرکت و به کاهش ترافیک و آلودگی کمک کنند. ۸۸ درصد از کاربران استکهلم از این ایده راضی بودند.
دومین راهکار در بارسلونا پیاده‌سازی شد و شامل استفاده از دوچرخه به جای اتومبیل و ون برای ارسال بسته‌های پستی در مرکز شهر به سمت مقصد نهایی بود. در این طرح از حسگرهای روی دوچرخه‌ها برای کمک به نقشه‌برداری مسیرها و نظارت بر وضعیت سرویس‌ها استفاده شد و نتیجه پیاده‌سازی آن کاهش تقریباً ۹۶ درصدی انتشار کربن، کاهش ۹۸ درصدی مصرف سوخت و کاهش ۲۲ درصدی سر و صدا بود.
شهرها در برنامه هوشمندتر شدن از حسگرهایی برای پیگیری ترافیک، ارائه اطلاعات لحظه‌ای سفر به مردم و توسعه گزینه‌های حمل‌ونقل عمومی برای تردد روزانه استفاده کردند. در بارسلونا یک ابزار ترافیک مدل با استفاده از داده‌های واقعی اجرا شد که تأخیر را ۳۹ درصد، تراکم ترافیک را تا ۲۸ درصد و کربن را تا ۱۵ درصد کاهش داد.
در استکهلم، یک اپلیکیشن گوشی هوشمند به مردم کمک کرد تا سفرهای خود را برنامه‌ریزی کنند و به رانندگان وسایل‌نقلیه الکتریکی در پیدا کردن نقاط شارژ کمک کرد. به این ترتیب حمل‌ونقل سبزتر و هوشمندتری برای شهر فراهم آورد. در استکهلم همچنین به کمک سیگنال‌های ترافیکی هوشمند حق تقدم برای تردد به کامیون‌هایی داده شد که از سوخت‌های پاک استفاده می‌کردند، به این ترتیب مالکان این ناوگان حمل بار به منابع سوخت سبزتر روی آوردند.
موفقیت برنامه هوشمندتر شدن استکهلم در این بخش شهرهای بیشتری را به استفاده از سیستم‌های نظارت بر ترافیک سوق داد تا از مزایای عمده‌ای مانند آلودگی کمتر و زمان سفر کوتاه‌تر بهره‌مند شوند.
استفاده از سوخت‌های جدیدبخش بزرگی از هوشمندسازی و سبزتر کردن شهرها شامل تغییر حمل‌ونقل به خودروهای برقی یا خودروها و کامیون‌هایی است که از منابع انرژی غیرفسیلی دیگر استفاده می‌کنند. برنامه هوشمندتر شدن شهرها با قرار دادن نقاط شارژ خودروهای برقی در شهرها توانست انتشار ۶۸ تن کربن در سال را در بارسلونا و ۴۲ تن در سال را در کلن کاهش دهد. در استکهلم نیز پس از ساخت هفت ایستگاه سوخت زیستی به‌عنوان بخشی از این برنامه، ۱۰ درصد افزایش در کامیون‌های سنگین با سوخت سبز مشاهده شد.
افزایش گزینه‌های حملونقلبسیاری از ساکنان شهرها تنها برای تردد به محل کار از وسایل حمل‌ونقل عمومی استفاده می‌کنند و در اوقات فراغت خودروهای شخصی را ترجیح می‌دهند. به این ترتیب برنامه «هوشمندتر شدن» از خودروهای برقی اشتراکی و دوچرخه باری گرفته تا مراکز حمل‌ونقل چندگانه و سیستم‌های تاکسی هوشمند طیف وسیعی از مفاهیم حمل‌ونقل جدید را آزمایش کرد. اشتراک‌گذاری خودرو در حال حاضر در سراسر جهان در حال افزایش است. این طرح به سبزتر شدن شهرها و کاهش تعداد ماشین‌ها در خیابان کمک می‌کند.
خدمات تردد این‌چنینی نیاز به محل‌های پارک خودرو را کاهش می‌دهد و مدیریت ناوگان حمل‌ونقل را آسان‌تر می‌کند. در شهرهایی که شاهد افزایش استفاده از وسایل‌نقلیه الکتریکی هستند، این برنامه‌ها با افزایش تردد کم‌کربن برای افراد بیشتری همراه است و برای آن‌ها شهرهایی پایدارتر به ارمغان می‌آورد.
پالرموی ایتالیا یکی از شهرهای موفق ایتالیایی است که طرح یکپارچه خودرو و دوچرخه اشتراکی را برای معلولان با موفقیت پیاده کرده است.
هوشمندتر شدن بسیار فراتر از ساخت خانه‌های جدید و بهره‌گیری از امکانات هوشمند در بافت شهرها است. این گزینه باید همه بخش‌ها را از زیرساخت‌های شهری و ایمنی مردم تا پایداری گزینه‌های حمل‌ونقل شهر را در برگیرد.
برنامه‌ریزان شهری با اجرای راهکارهای حمل‌ونقل هوشمند پتانسیل ایجاد تغییر واقعی در جهان را دارند. ابزارهای زیادی در حمل‌ونقل هوشمند وجود دارد که برای بهبود تردد شهری و تسهیل سفر برای مردم استفاده می‌شود. این ابزارها شامل اپلیکیشن‌هایی برای حمل‌ونقل عمومی، وسایل حرکتی شخصی، دوچرخه‌های مشترک، ماشین‌های خودران و وسایل‌نقلیه الکتریکی می‌شود که هر کدام پتانسیل ارائه زمان‌های کوتاه‌تر حمل‌ونقل، تردد سریع‌تر، کاهش سطح آلودگی، کیفیت هوای پاک‌تر، اقدامات ایمنی بهبود یافته و دسترسی به اطلاعات در مورد مسیرهای حمل‌ونقل را دارند. در ادامه با پنج نمونه از این ابزارها آشنا می‌شویم.
علائم ترافیکی تطبیقیعلائم ترافیکی تطبیقی برای کاهش ازدحام و کمک به جریان ترافیک کارآمدتر با تنظیم زمانی عمل می‌کنند. در واقع به‌جای سیگنال‌های زمان‌بندی‌شده قدیمی، سیگنال‌ها با استفاده از حسگرها می‌توانند به‌طور روان و در زمان واقعی به تغییرات جریان ترافیک پاسخ دهند. داده‌های جمع‌آوری‌شده توسط این حسگرها همچنین می‌تواند از طریق رایانه‌های داخلی متصل به دستگاه‌های هوشمند یا سیگنال‌های جهت، با ارسال سیگنال‌ها به ترافیک برای هدایت وسایل‌نقلیه به دور از مسیرهای شلوغ مورد استفاده قرار گیرد.
بزرگراه‌های دیجیتال نیز با استفاده از نقشه‌های دیجیتال برای ارائه اطلاعات بلادرنگ در مورد شرایط ترافیکی به رانندگان برای صرفه‌جویی در زمان، سوخت و هزینه کمک می‌کنند.
راه‌حل‌های هوشمند حمل‌ونقل عمومیمعرفی راه‌حل‌های حمل‌ونقل عمومی هوشمند مبتنی بر هوش مصنوعی به مسافران در مدیریت زمان حمل‌ونقل و ایمنی خود کمک می‌کند و شامل ارائه اطلاعات بی‌درنگ درباره زمان‌بندی اتوبوس‌ها، اختلالات سرویس و زمان تخمینی رسیدن به ایستگاه‌های مختلف می‌شود. اتومبیل‌های خودران، حمل‌ونقل فضایی و حمل‌ونقل عمومی هوشمند نمونه‌هایی از استفاده از راه‌حل‌های نوآورانه در شهرهای هوشمند به‌شمار می‌رود.
تاکسی‌های خودران بخشی از این راه‌حل‌ها به‌شمار می‌روند که به کمک هوش مصنوعی به مسافران این امکان را می‌دهند که به‌صورت راحت و کارآمد بین مبدا و مقصد جابه‌جا شوند.
اتوبوس‌های شهری هوشمند نیز که می‌توانند با استفاده از تلفن، تبلت و GPS توسط رانندگان از راه دور کنترل شود، برای کاهش تصادفات رانندگی با تشخیص علائم راهنمایی و رانندگی، عابران پیاده و دوچرخه‌سواران و استفاده از نقشه‌های دیجیتال برای مسیریابی طراحی شده‌اند.
آمریکا، چین، ژاپن و کره از جمله کشورهایی هستند که تلاش مضاعفی را در ورود این خودروها به بافت شهری داشته‌اند.
مسیرهای دوچرخه‌سواری بخش مهمی از هر راه‌حل حمل‌ونقل هوشمند است و با برداشتن سنگ‌فرش جاده‌ها ایجاد می‌شود تا بتوان آن را با مواد صاف مانند بتن و آسفالت جایگزین کرد و دوچرخه‌سواری ایمن‌تر در شهرها به ارمغان آورد. این اقدامات در بهبود مسیرهای پیاده‌روی نیز مؤثر است. با استفاده از راه‌حل‌های هوش مصنوعی برای اتصال مسیرهای دوچرخه‌سواری و پیاده‌روها به دیگر گزینه‌های حمل‌ونقل می‌توان ایمنی دوچرخه‌سواران و عابران پیاده را افزایش داد. این اقدام افراد بیشتری را به پیاده‌روی یا دوچرخه‌سواری تشویق می‌کند و نتیجه آن کاهش بیشتر ازدحام و آلودگی است.
دبی میزبان هوشمندترین مسیر دوچرخه‌سواری جهان موسوم به لوپ است.
راه‌حل‌های پارکینگ هوشمندمقامات حمل‌ونقل شهری به‌طور فزاینده‌ای در حال استفاده از حسگرهایی برای اندازه‌گیری ترافیک و حمل‌ونقل عمومی هستند. داده‌هایی که این حسگرها در مورد زمان و مکان راحت‌تر پارک کردن وسیله‌نقلیه ارائه می‌دهد باعث کاهش زمان پارک، کاهش ازدحام و کاهش سوخت مصرفی برای یافتن جای پارک می‌شود. بخشی از راه‌حل‌های حمل‌ونقل اشتراکی شامل مکان‌های پارک رزروشده برای خودروهای مشترک می‌شود که باید نزدیک به سیستم حمل‌ونقل عمومی و در صورت الکتریکی بودن وسایل‌نقلیه باید نزدیک به ایستگاه‌های شارژ خودروها باشد.
سان‌فرانسیسکو، سنگاپور، برلین، سانتیاگو و سیدنی میزبان هوشمندترین پارکینگ‌های جهان هستند.
فناوری خودرو با زیرساختفناوری خودرو با زیرساخت یک سیستم ارتباطی میان وسایل‌نقلیه و زیرساخت‌های ترافیکی است که آن‌ها را قادر می‌سازد به تبادل اطلاعات با یکدیگر بپردازند، به هم پاسخ دهند و سفر خود را بهتر هماهنگ کنند. اطلاعات ارسال‌شده به خودروهای متصل شامل اطلاعات لحظه‌ای ایمنی جاده‌ها، داده‌های مربوط به شرایط ترافیکی، هشدارهای آب‌وهوایی و مواردی از این قبیل می‌شود. راه‌حل‌های خودرو متصل شامل سیستم کروز کنترل تطبیقی، برنامه‌ریزی مسیر خودکار و ترمز خودکار خودرو می‌شود.
منبع: ایمنا
کلیدواژه: شهرهای هوشمند پایدار هوشمندسازی شهرها حمل و نقل هوشمند حوزه حمل و نقل هوشمند شهر هوشمند هوشمندسازی هوشمندسازی شهری هوشمند سازي شهرها هوشمندسازی حمل ونقل طراحی شهر هوشمند سامانه حمل و نقل هوشمند استكهلم کلن بارسلونا اتومبیل های خودران هوشمندسازي خودروی خودران پارکینگ هوشمند شهر شهروند کلانشهر مدیریت شهری کلانشهرهای جهان حقوق شهروندی نشاط اجتماعی فرهنگ شهروندی توسعه پایدار حکمرانی خوب اداره ارزان شهر شهرداری شهر خلاق حمل ونقل هوشمند گزینه های حمل ونقل استفاده می کنند حمل ونقل عمومی شهرهای هوشمند دوچرخه سواری تراکم ترافیک وسایل نقلیه هوش مصنوعی شهر هوشمند راه حل سیگنال ها راه حل ها سیستم ها جاده ها بسته ها داده ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.imna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایمنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۱۱۸۰۷۴ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آسمان‌خراش‌ها؛ قاتل یا ناجی شهرها؟
آسمان‌خراش‌های سربه‌فلک‌کشیده در شهرها در کنار تمام مزایایی که برای توسعه زندگی شهرنشینی و میزبانی از جمعیت روبه‌رشد شهرها دارند، دارای اثرات زیست‌محیطی منفی بالایی هستند که در صورت برطرف نشدن، آن‌ها را به قاتلین شهرها تبدیل می‌کند.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، شهرهای جهان تا سال ۲۰۵۰ شاهد هجوم سیل عظیمی از جمعیت خواهند بود و این وظیفه توسعه‌دهندگان و برنامه‌ریزان شهری است که دریابند چگونه محیط‌های شهری را برای برآوردن نیازهای زندگی و کار این جمعیت به سرعت در حال گسترش تطبیق دهند. این باور عمومی وجود دارد که آسمان‌خراش‌های بلندتر و متراکم‌تر راه پیشرفت هستند، زیرا استفاده از فضا را بهینه می‌کنند، افراد بیشتری را در هر متر مربع در خود جای می‌دهند و پراکندگی شهری را محدود می‌کنند اما با توجه به تعهدات جهانی نسبت به اهداف کاهش انتشار کربن و تغییرات آب‌وهوایی، این راهکار چندان پایدار و دوستدار محیط زیست به حساب نمی‌آیند.
ساختمان بلند به معنای استفاده از مصالح بیشتر است که باید به اندازه کافی مقاوم باشند تا ارتفاعات ۴۰۰، ۶۰۰، ۸۰۰ متر و حتی بیشتر را تحمل کنند. این امر به‌طور قابل توجهی ردپای کربن را افزایش می دهد. این حقیقت با ارزیابی چرخه کل زندگی انتشار کربن به معنای کربن عملیاتی و مجسم در ساختمان‌ها و محیط‌های شهری مختلف اثبات شده است.
کربن عملیاتی زمانی تولید می‌شود که یک ساختمان در حال خدمت است و کربن مجسم تمام کربن پنهان و پشت صحنه تولید شده در طول استخراج، تولید، حمل‌ونقل و ساخت مواد خام مورد استفاده برای ساخت یک بنا، در کنار تمام کربنی است که در طول فرآیندهای تعمیر و نگهداری، نوسازی، تخریب یا جایگزینی تولید می‌شود. در مقیاس جهانی، بخش ساخت‌وساز مسئول تأثیر قابل‌توجهی بر محیط زیست است.
از سوی دیگر وجود آسمان‌خراش‌ها در یک منطقه شهری باعث ایجاد جزایر گرمایی می‌شود، زیرا دمای بالا منجر به محبوس شدن گرما بین سطح خیابان و ساختمان‌ها می‌شود و از سرد شدن طبیعی دما هنگام غروب خورشید جلوگیری می‌کند.
علاوه بر این هر چه باد بیشتر باشد، کیفیت هوا بهتر است زیرا ذرات آلودگی را از بین می‌برد. شهرهایی با تهویه طبیعی کم، تعداد زیادی آسمان‌خراش و خیابان‌های باریک، منجر به بروز «اثر دره» می‌شوند که طی آن عوامل سمی در لایه‌های بالایی به دام می‌افتند. این شرایط در هنک‌کنگ بسیار رایج است که در آن وجود آسمان‌خراش‌ها در امتداد ساحل، راه نسیم دریا را مسدود می‌کند و آلودگی را افزایش می‌دهد. این بناهای سربه‌فلک‌کشیده همچنین نمی‌توانند به راحتی به مسکن، کارخانه یا مغازه تغییر کاربری داده شوند. در مقابل، ساختمان‌های کم ارتفاع قدیمی می توانند بارها و بارها بازسازی شوند و تغییر کاربری بدهند.
تأثیر آسمان‌خراش‌ها بر محیط زیستاولین ۵۰ آسمان‌خراش جهان بین سال‌های ۱۹۳۰ تا ۲۰۱۰، طی ۸۰ سال و ۵۰ آسمان‌خراش دیگر طی دوره ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ ساخته شد. پس از آن ساخت آسمان‌خراش‌ها با رشدی غیرقابل توقف رونق گرفت.
با گذشت سال‌ها، ساختار آسمان‌خراش‌ها از بتن انحصاری به استفاده از موادی مانند فولاد و شیشه و حتی مواد پایدارتر مانند چوب تبدیل شد و طراحی آن‌ها مسیری را در پیش گرفت که به‌نظر می‌رسد از فیلم‌های علمی-تخیلی الهام گرفته باشد، زیرا میزان بالا و فراتر از تصوری را از خودکفایی برای آن‌ها فراهم می‌آورد.
امروزه بخش‌های معماری و ساخت‌وساز توسط استاندارد ISO15686 هدایت می‌شوند که عواملی مانند مواد، انرژی مصرفی، سیستم‌های ساخت‌وساز و بسیاری موارد دیگر را در نظر می‌گیرد و استانداردهای گوناگونی برای ساختمان‌ها ارائه شده است تا آن‌ها را در مسیر پایداری و سازگاری با محیط زیست قرار دهد. با این وجود با توجه به مطالعه جداسازی تراکم از ارتفاع در تجزیه و تحلیل انتشار گازهای گلخانه‌ای چرخه زندگی شهرها، آسمان‌خراش‌ها تأثیر مثبتی بر محیط زیست ندارند.
محققان دریافته‌اند که زنجیره‌ای از آسمان‌خراش‌ها در طول عمر مفید خود در مقایسه با منطقه‌ای با ساختمان‌های کوتاه‌تر با تعداد ساکنان یکسان، ۱۴۰ درصد گازهای گلخانه‌ای بیشتری تولید می‌کنند، چراکه آسمان‌خراش‌ها نسبت به ساختمان‌های کوتاه‌تر به ساختارهای سنگین‌تر، پایه‌های ضخیم‌تر و استفاده بیشتر از مواد با ردپای کربن بالاتر نیاز دارند.
آسمان‌خراش‌ها امکان داشتن کاربری‌های مختلف را در یک بنای واحد فراهم می‌آورد و افراد بیشتری را در یک ساختمان متمرکز می‌کند، بنابراین طرفداران این سازه‌های شهری استدلال می‌کنند که آسمان‌خراش‌ها به فشرده‌سازی فعالیت‌های مختلفی در یک مکان که کمک می‌کنند که به‌طور معمول در ساختمان‌های مختلف انجام می‌شود.
از سوی دیگر روند روزافزون رشد جمعیت در شهرها و کمبود فضا برای جا دادن به آن‌ها، همچنین وجود فضایی برای پاسخ‌گویی به نیازهای اجتماعی این جمعیت، نیاز به وجود سازه‌های بلندتر و کارآمدتر را در شهرها بالا می‌برد. با این حال تردیدی نیست که این ساخت‌وسازها باید مطابق با معیارهای پایداری طراحی و ساخته شوند.
بنابراین زمان آن رسیده که برنامه‌ریزان شهری کل چرخه عمر کربن یک ساختمان را در نظر بگیرند و تأثیر تراکم و ارتفاع شهری را در عین توجه به نیازهای جمعیت در حال رشد متعادل کنند.
ساخت‌وسازهای جدید شهری پیرو مجموعه‌ای از قوانین استانداردسازی برای کاهش اثرات زیست‌محیطی منفی بناها است، برای سازه‌های موجود نیز راهکار ارائه‌شده، بازسازی محسوب می‌شود.
این اقدام به بهبود وضعیت آسمان‌خراش‌های موجود و تطبیق آن‌ها با استانداردهای فعلی منجر می‌شود و تاکنون برای بناهایی همچون ساختمان امپایر استیت، یکی از نمادهای معماری نیویورک با ۴۴۳.۲ متر ارتفاع انجام گرفته است. این اقدام تا ۳۸ درصد صرفه‌جویی در هزینه انرژی سالانه و دریافت گواهینامه LEED (گواهی مدیریت انرژی و طراحی زیست‌محیطی) را برای این بنا به همراه داشت.
از نظر مواد مورد استفاده در ساخت‌وساز نیز چوب یا راه‌حل‌های پایدار پیشنهاد می‌شود که در آن آسمان‌خراش‌ها عملکردی زیست‌محیطی یا حتی اجتماعی داشته باشند. ساختمان میوستورنه در نروژ با ارتفاع ۸۵.۴ متر یکی از بلندترین ساختمان‌های چوبی در جهان است. اگر دی‌اکسیدکربن جذب‌شده توسط درختان را در نظر بگیریم، چوب دارای ردپای کربن‌خنثی یا حتی منفی است. بنابراین با تنظیم جنبه‌های مختلف ساخت این بناها، بشر مجبور نخواهد بود بین آسمان‌خراش‌ها یا حفاظت از محیط‌زیست یکی را انتخاب کند، به‌ویژه که زندگی عمودی برای آینده امری ضروری به نظر می‌رسد.
واقعیت این است که آسمان‌خراش‌ها در صورت تداوم ساخت به شیوه‌های گذشته بلایای زیست محیطی هستند و شهرها را می‌کشند، بنابراین بازسازی و بهسازی آن‌ها نقش بسزایی در برخورداری از مزایای بالقوه آن‌ها برای شهرهای آینده دارد.
جمعیت شهری جهان به‌طور پیوسته در حال افزایش است و سازمان ملل متحد پیش‌بینی کرده است تا سال ۲۰۵۰ از ۳.۶ میلیارد به ۶.۳ میلیارد خواهد رسید. این افزایش به معنای توسعه ساختمان‌های سربه‌فلک‌کشیده و آسمان‌خراش‌ها برای جای دادن تعداد بیشتری از افراد، ضمن اشغال فضای کمتر است. بنابراین جهان آینده شاهد افزایش محبوبیت و ارتفاع آسمان‌خراش‌ها خواهد بود. تقاضای بیشتر برای آسمان‌خراش‌ها نیازمند استفاده از فناوری‌های جدید و طراحی‌های نوآورانه برای پایدارتر شدن و کاهش تأثیرات منفی آن‌ها بر محیط است که به کمک راهکارهای زیر می‌توان به آن دست پیدا کرد.
مصالح ساختمانی با منابع محلیساخت آسمان‌خراش‌ها تأثیر قابل‌توجهی بر محیط‌زیست دارد و استفاده از مصالح محلی می‌تواند تأثیر آن را در طول ساخت‌وساز کاهش دهد. برج بانک آمریکا در نزدیکی میدان تایمز، یکی از بلندترین ساختمان‌های نیویورک است و با ۴۰ درصد مواد محلی ساخته شده است تا روشی برای کاهش مصرف انرژی و انتشار گازهای گلخانه‌ای در فرآیند انتقال و حمل‌ونقل از نقاط دورتر باشد.
آسمان‌خراش‌ها برای پایداری در برابر بادهای شدید با افزایش ارتفاع نیازمند مقاومت بیشتری هستند. برج شانگهای با ارتفاع ۶۳۲ متر بعد از برج خلیفه دبی از نظر اندازه در رتبه دوم قرار دارد، به این معنی که باید در بالاترین نقطه خود در برابر آب‌وهوای شدید مقاومت کند. طراحی ستون خمیده این برج به‌طرز هوشمندانه‌ای به‌منظور تغییر جهت نیروی باد انجام گرفته است که امکان ساخت‌وساز قوی‌تر با منابع کمتر را فراهم می‌آورد.
آسمان‌خراش‌های خاصی در تلاش برای سبزتر شدن طراحی شده‌اند که با پوشش گیاهی سبز در سرتاسر سازه خود معرفی می‌شوند. برج سبز سنگاپور یک نمونه ایده‌آل از معماری سبز است و با پوشش گیاهی سرسبزی که به‌طور استراتژیک در سراسر آن قرار گرفته است، ردپای کربن ساختمان را کاهش می‌دهد و در عین حال محیط طبیعی آرامش‌بخش‌تری را برای ساکنان ایجاد کند.
سنگاپور همچنین خانه هتل اواسیا داون‌تاون است که با ۲۱ گونه گیاهی سرسبز پوشیده شده و خانه‌ای برای پرندگان و حیوانات در قلب یکی از پر سازه‌ترین شهرهای جهان است. در واقع نسبت کلی زمین سبز این بنا ۱۱۰۰ درصد است، به این معنی که در این ساختمان ۱۰ برابر بیشتر از آنچه که در همان قطعه زمین، فضای مسکونی وجود دارد سرسبزی وجود دارد. باغ‌های روباز برج نیز نیاز به تهویه مکانیکی را کاهش می‌دهد.
توربین‌های بادیآسمانخراشها علاوه بر مقاومت در برابر بادهای شدید، فرصتی بی‌نظیر برای بهره‌گیری از آن‌ها به‌عنوان منبع انرژی پایدار دارند. مرکز تجارت جهانی بحرین که توسط شرکت مهندسی چندملیتی اتکینز ساخته شده، شامل توربین‌های بادی کاربردی در طراحی خود است. این ساختمان ۲۴۰ متری از برج‌های باد سنتی الهام گرفته شده است و اطمینان می‌دهد که باد به توربین‌های متصل به نمای ساختمان هدایت می‌شود.
تنظیم دما و حفظ انرژی خواه گرمایش در کشورهای سردتر یا سرمایش در محیط‌های گرم‌تر، یکی از مهم‌ترین بخش‌ها در پایدارسازی آسمان‌خراش‌ها محسوب می‌شود. سیستم‌های تهویه مطبوع و گرمایش مرکزی از منابع قابل‌توجهی استفاده می‌کنند و ردپای کربن بیشتری را برای ساختمان‌های بزرگ ایجاد می‌کنند. چندین سازه جدید و پایدار از طراحی مبتکرانه برای ایجاد نماهایی استفاده کرده‌اند که نیاز به گرمایش و سرمایش را به شدت کاهش می‌دهد.
مرکز مالی بین‌المللی پینگ‌آن (IFC) در جنوب چین، بلندترین ساختمان در منطقه است، اما سازندگان این آسمان‌خراش را با ۴۶ درصد هزینه کمتر در مقایسه با ساختمان‌های تجاری اداره می‌کنند که به‌طور معمول ساخته می‌شوند. IFC به لطف نمای با عملکرد بالای خود دارای گواهینامه طلایی LEED است که نفوذ گرما را به حداقل می‌رساند و در عین حال اجازه می‌دهد حداکثر نور وارد دفاتر شود. این سازه همچنین دارای پره‌های سنگی عمودی خارجی است که باعث ایجاد سایه می‌شود، بنابراین تقاضا برای سیستم خنک‌کننده داخلی را کاهش می‌دهد.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند